تأثیر اختلاط پوست و مغز کنف بر خمیرکاغذسازی به روش سودا و مقاومت‌های کاغذ

صنایع کاغذسازی در دهه‌های گذشته با کمبود ماده اولیه سلولزی مواجه بوده ‌است. با توجه به سابقه کشت کنف در ایران، کنف به‌عنوان یک گیاه سریع‌الرشد از قابلیت خوبی برای جبران کمبود چوب برخوردار می‌باشد. ساقه کنف از رقم 432 کشت شده در ایستگاه تحقیقات پنبه ورامین تهیه شد. مقدار ساقه هوا خشک این رقم کنف در حدود 5/10 تن در هکتار اندازه‌گیری گردید. خمیرکاغذ سودا از مغز، پوست و اختلاط آنها به‌ترتیب با سه نسبت وزنی 50 به 50، 40 به 60 و 30 به 70 درصد انجام شد. برای لیگنین‌زدایی از فاکتورH  در حدود 800 و با استفاده از شرایط پخت شامل زمان پخت 30 دقیقه، هیدروکسید سدیم 18 درصد، دمای پخت °C 175 و نسبت 5 به 1 مایع پخت به ماده سلولزی استفاده شد. در شرایط مشابه پخت، خمیرکاغذ تهیه شده از مخلوط پوست و مغز کنف، دارای بازده و عدد کاپایی بین خمیرکاغذ تهیه شده از پوست و مغز به تنهایی بود. با افزایش درصد پوست، عدد کاپای خمیرکاغذ کاهش و تعداد دور کوبیدن برای دستیابی به درجه روانی معینی افزایش یافت. ویژگی‌های کاغذ دست‌ساز شامل ضخامت، طول پاره‌شدن، مقاومت به ترکیدن و به‌ویژه مقاومت به پاره‌شدن با افزایش نسبت پوست افزایش یافت.